Uprawa sorgo w Polsce? To możliwe!

Problemy ze zmieniającymi się warunkami do uprawy zachęcają do poszukiwania nowych gatunków, które lepiej sprostają wyzwaniom. Jedną z ciekawszych alternatyw jest uprawa roślin z rodziny Sorghum, czyli zyskującego coraz większą popularność sorgo. Zboże, choć znane wcześniej, było używane głównie jako ziarno dla ptactwa hodowlanego. Dziś ilość sposobów na wykorzystanie sorgo jest znacznie większa, a sama uprawa staje się opłacalna.

Czym charakteryzuje się sorgo?

Zmiany klimatu związane z coraz wyższymi średnimi temperaturami oraz częstsze niedobory opadów na wielu terenach, gdzie tradycyjnie uprawiano rośliny o dużym zapotrzebowaniu na wodę, zachęcają do szukania gatunków, które lepiej radzą sobie w tak trudnych warunkach. Szczególnie poszukiwane są rośliny będące w stanie zastąpić popularne odmiany paszowe zbóż, takie jak kukurydza. Jedną z najkorzystniejszych możliwości jest będąca nowością w Polsce uprawa sorgo.

Przeczytaj również: Sorgo i jego odmiany

Sorgo to bardzo ciekawa roślina, która łączy w sobie znakomitą odporność na przedłużające się susze z dobrą wydajnością. Jest tak zarówno, jeśli chodzi o możliwe do wykorzystania na zielonki liście i łodygi, jak i ziarno. Sorgo sprawdza się świetnie na dominujących w naszym kraju glebach lekkich, gdzie przy niewielkich opadach bardzo trudno utrzymać inne gatunki. Odporność na braki wody jest częściowo związana z bardzo rozbudowanym systemem korzeniowym, a także zdolnością do tworzenia woskowej otoczki, która ogranicza parowanie. Dobra tolerancja niedoboru wody dotyczy nie tylko ilości opadów potrzebnych w sezonie wegetacyjnym, ale też przesuszenia gleby po zimie, podczas której coraz częściej nie notuje się opadów śniegu – informuje ekspert z firmy AgroNas, która specjalizuje się w sprzedaży kwalifikowanego materiału siewnego.

Uprawa sorgo może być bardzo opłacalna, ponieważ roślina jest w stanie uzyskiwać w polskich warunkach dobre plonowanie, znacznie przewyższające wyniki osiągane na obszarach, gdzie się je tradycyjnie wysiewa. Zaletą sorgo jest również relatywnie niski koszt wysiewu, a także w porównaniu z innymi uprawami mniejsza ilość potrzebnych zabiegów agrotechnicznych. Plusem jest także praktycznie bezproblemowy zbiór mechaniczny, przy wykorzystaniu tradycyjnych kombajnów zbożowych z niewielką ilością dostosowań.

Warto jednak pamiętać, że podobnie jak inne odmiany zbóż sorgo ma swoje specyficzne wymagania, zarówno co do warunków siewu, jak i zbioru. Kłopotliwy może być również długi okres wegetacyjny odmian ziarnowych, a jesienne żniwa zwiększają wymagania, jeśli chodzi o późniejsze suszenie, które w przypadku sorgo powinno być prowadzone w bardzo krótkim odstępie czasowym od zbioru.

Wykorzystanie sorgo i dostępne typy jego odmian

Sorgo to roślina, która wykazuje bardzo duże podobieństwo do kukurydzy, jednak przy znacznie niższych wymaganiach glebowych oraz zapotrzebowaniu na wodę. Wykorzystanie ziarna na potrzeby produkcji żywności jest obecnie niewielkie, dotyczy głównie wytwarzania produktów bezglutenowych. Zboże to ma natomiast bardzo duży potencjał w zastosowaniach paszowych. Sorgo nadaje się do użytku zarówno w formie zielonki, jak i w przypadku odmian ziarnowych świetnie sprawdza się jako materiał na kiszonkę. Ziarna mogą też wzbogacać podawane pasze treściwe. Sorgo ma również znaczenie jako uprawa przemysłowa. Nadaje się do pozyskiwania bioetanolu, a także do produkcji biogazu. Pozostałości sprawdzą się zaś jako składnik agropelletu.

Kluczowymi czynnikami wpływającymi na wielkość uzyskiwanych zbiorów i ich jakość jest odpowiedni dobór uprawianej odmiany. Sorgo występuje zarówno w odmianach ziarnowych, jak i cukrowych. Odmiany cukrowe charakteryzują się wyższą wysokością łodyg, zbliżoną do kukurydzy. Gatunki tego typu pozwalają na uzyskanie dużej ilości zielonej masy o wysokiej zawartości cukrów. Mogą one być stosowane zarówno do wykorzystania przemysłowego, na bioetanol lub gaz, jak i paszowego na susz i zielonkę.

Ciekawym rodzajem sorgo o cechach bardziej zbliżonych do tradycyjnych traw jest trawa sudańska i jej mieszańce. Charakteryzuje się ona wprawdzie nieco mniejszym przyrostem masy, jednak daje możliwość zbioru kilku pokosów, a zatem lepsze wykorzystanie potencjału uprawy przez korzystniejszy rozkład w czasie ilości pozyskiwanego materiału.