Stabilizatory stawu skokowego w niestabilnościach ACL, MCL i LCL

Sprawne więzadła są gwarancją sprawności ruchowej. W momencie uszkodzenia któregoś z więzadeł następuje niestabilność kolana, którą można leczyć na różne sposoby. Głównymi stabilizatorami stawu kolanowego jest więzadło krzyżowe przednie (ACL), poboczne piszczelowe (MCL) oraz poboczne strzałkowe (LCL). Każde z więzadeł pełni inną funkcję w pracy stawu. Przyjrzyjmy się bliżej niestabilnościom poszczególnych więzadeł oraz temu, jakich stabilizatorów można użyć w momencie, gdy wystąpi niestabilność kolana.

Niestabilność kolana – co warto wiedzieć?

O niestabilnym kolanie mówimy w momencie, gdy jedno z głównych więzadeł stabilizujących staw ulega uszkodzeniu. Więzadło ACL, czyli krzyżowe przednie chroni przez przemieszczaniem się kości piszczelowej względem udowej. Poboczne piszczelowe, czyli MCL chroni przez koślawieniem stawu, natomiast poboczne strzałkowe (LCL) zapobiega szpotawości stawu kolana, czyli koślawieniu kolan na zewnątrz. Niestabilność kolana często przydarza się osobom uprawiającym sport. W zależności od tego, które więzadło ulega uszkodzeniu, pojawiają się trochę inne objawy. Jednak warto podkreślić, że małe uszkodzenie wiąże się z dużym bólem, ponieważ gdy uszkodzenie jest bardzo duże, włókna nerwowe ulegają rozerwaniu, przez co odczuwanie bólu również się zmniejsza. Co warto wiedzieć o uszkodzeniach poszczególnych więzadeł?

Uraz więzadła krzyżowego przedniego (ACL)

Więzadło krzyżowe przednie to główna struktura, która zapobiega przemieszczaniu się kości piszczeli i powstrzymuje jej rotację i nacisk (czyli innymi słowy zapobiega szpotawości i koślawości). Jest to częsty uraz sportowców, szczególnie u osób uprawiających piłkę nożną, koszykową, siatkową, ręczną, football amerykański czy dyscypliny związane z jazdą na nartach. Z zasady zerwanie więzadła następuje w sposób bezkontaktowy. Dochodzi do niego najczęściej w momencie skręcenia kolana podczas stawiania stopy i jest to więzadło najczęściej rekonstruowane. W momencie urazu słyszalny jest charakterystyczny trzask i pojawia się znaczny obrzęk kolana oraz ból. Bardzo często urazowi temu towarzyszy wylew krwi do stawu kolanowego, ruchomość stawu kolanowego jest ograniczona, a także pojawia się uczucie „uciekania” kolana. Aby rozpoznać uraz więzadła ACL wykonuje się zazwyczaj test szuflady przedniej bądź test Lachmanna. Uraz taki można leczyć zachowawczo, np. stosując stabilizatory lub operacyjnie.

Uraz więzadła pobocznego piszczelowego (MCL) oraz pobocznego strzałkowego (LCL)

W płaszczyźnie czołowej staw kolanowy stabilizowany jest przez więzadło MCL, czyli poboczne piszczelowe, którego zadaniem jest stabilizacja kolana od strony przyśrodkowej oraz przez więzadło poboczne strzałkowe LCL, stabilizujące kolano od strony bocznej. Uszkodzeniu częściej ulega pierwsze więzadło, szczególnie w trakcie sportów kontaktowych, w wyniku siły koślawiącej. Jeśli więzadło ulegnie tylko naderwaniu, wskazaniem jest leczenie zachowawcze. Dopiero w momencie całkowitego zerwania więzadła wskazaniem jest leczenie chirurgiczne (operacyjne). Uraz MCL kończy się przeciążeniem, a to z kolei wywołuje koślawienie stawu. Pojawia się niestabilność kolana oraz ból. Uraz więzadła LCL rzadko występuje jako uraz izolowany – zazwyczaj towarzyszą mu również uszkodzenia innych więzadeł. MCL ulega gojeniu często samoistnie i wspomagająco można stosowa właściwą ortezę stawu.

Stabilizatory stawu skokowego

W dobrych sklepach medycznych, takich jak Rehamed znajdziemy wysokiej jakości stabilizatory stawu skokowego, nazywane również ortezami. Warto zwrócić uwagę na stabilizatory DONJOY Playmaker, dzięki którym zyskamy gwarancję bezpiecznego poruszania się. Orteza idealnie dopasowuje się do kończyny, wpływa na prawidłowy wyprost i reguluje zgięcie kolana. Stabilizatory stawu skokowego są przeznaczone dla osób, u których pojawiła się lekka niestabilność więzadeł. Znacznie poprawiają komfort przemieszczania się. Stabilizatory są wykonane z elastycznej tkaniny i statki, bez szwów. Mogą być wciągane na nogę lub zapinane na rzepy. Dostaniemy je w kilku rozmiarach, dzięki czemu możemy dopasować ortezę pasującą do naszego wzrostu i masy ciała.