Podstawowe zasady bioenergioterapii

Udając się do bioenergoterapeuty, warto wcześniej poznać podstawowe zasady bioenergoterapii. Są one związane między innymi z tym, w jaki sposób specjalista powinien wykonywać swoją pracę. Bioenergoterapią zajmują się osoby obdarzone szczególnymi zdolnościami, które powinny być zawsze wykorzystywane w celu poprawy sytuacji pacjenta, a także z troską o jego ogólny komfort i zdrowie.

Czym jest bioenergoterapia?

Bioenergoterapia jest jedną z wielu alternatywnych terapii. Opiera się na dążeniu do osiągnięcia homeostazy, czyli równowagi organizmu poprzez odblokowywanie kanałów energetycznych. Istotą bioenergoterapii jest wpływ na układ energetyczny osoby cierpiącej na różne schorzenia oraz dolegliwości zdrowotne. Zgodnie z zasadami bioenergoterapii, każdy człowiek posiada układ energetyczny i jeżeli zostanie on w jakiś sposób zaburzony, to zaczynają pojawiać się początkowo problemy z otaczającą nas aurą, a następnie z funkcjonowaniem różnych narządów oraz układów. Bioenergoterapia ma na celu badanie oraz wpływanie na energię organizmu, aby mógł on odzyskać niezbędną równowagę i powrócić do normalnego funkcjonowania. Co ważne, prawdziwi bioenergoterapeuci kierują się swoistym kodeksem etycznym, który ma na celu działanie na rzecz osoby chorej. Osoba, która jest bioenergoterapeutą, przekazuje swoją energię biologiczną np. przez delikatny dotyk oraz masaż.

- Bioenergoterapia jest jednym z rodzajów naturoterapii, która obejmuje jedynie naturalne sposoby wspomagania leczenia i łagodzenia różnych dolegliwości. Polega ona na oddziaływaniu energetycznym terapeuty na człowieka, a nie na leczeniu poszczególnych schorzeń i dolegliwości. Dzięki uzdrawiającej mocy energii możliwy jest powrót do równowagi i przywrócenie prawidłowego funkcjonowania układu energetycznego – wyjaśnia ekspert z firmy Life Haven z Ustronia.

Jakimi zasadami powinien kierować się bioenergoterapeuta?

Bioenergoterapeuta jest w stanie ocenić stan zdrowia oraz predyspozycje chorobowe na podstawie obserwacji aury swoich pacjentów. W swojej pracy musi on kierować się pewnymi zasadami, które pozwalają uniknąć sytuacji niebezpiecznych dla jego pacjentów, czyli:

• nie może odradzać lub zakazywać leczenia konwencjonalnego,
• nie może sugerować zaprzestania przyjmowania leków,
• nie może oddziaływać negatywnie na swoich pacjentów np. poprzez podsycanie ich strachu,
• nie może stawiać diagnozy, ale może wskazać np. narząd, który ze względu na zablokowanie kanałów energetycznych jest narażony na wystąpienie schorzenia,
• musi poinformować swojego pacjenta o konieczności wykonania badań ze względu na wykryte nieprawidłowości i ryzyko rozwoju związanej z nimi choroby.