Po czym poznać dobrą śliwowicę?

Wytwarzanie wysokoprocentowego alkoholu ze śliwek jest mocno zakorzenioną tradycją w wielu krajach naszego kontynentu. Receptura produkcji śliwowicy jest także przekazywana z pokolenia na pokolenie u rodzimych wytwórców w kilku regionach Polski, także na Podhalu. Przeczytaj artykuł i dowiedz się, czym jest śliwowica, jak powstaje i po czym poznać dobry trunek.

Dlaczego śliwowica jest cenionym trunkiem?

Śliwowica jest jednym z bardziej znanych i cenionych napojów alkoholowych, który kojarzy się z kulturą bałkańską, ale także z polskimi tradycjami. Destylowana jest też w innych krajach europejskich, w Austrii, Niemczech i Szwajcarii. Wysokoprocentowa śliwowica spożywana jest głównie w czystej postaci, ale tak jak inne alkohole o wyrazistym smaku, również jak dodatek do drinków i doskonały produkt do eksperymentów barmańskich.

Góralska śliwowica z Zakopanego

Jednym z regionów naszego kraju, w którym wśród innych napojów alkoholowych śliwowica zajmują poczesne miejsce, jest Podhale. Okolice Zakopanego mogą pochwalić się wielowiekowymi tradycjami w produkcji tego wyjątkowego alkoholu ze śliwek. Przekazywane z pokolenia na pokolenie receptury pozwalają na produkcję  wysokoprocentowej śliwowicy, której smak i aromat doceniają miłośnicy tego trunku nie tylko w naszym kraju. Dobrym przykładem jest śliwowica Góral o mocy 52%. Wyróżnia się wyjątkowym, delikatnym smakiem oraz słodko-gorzkim finiszem, co podkreśla niepowtarzalny charakter trunku. Można ją kupić między innymi sklepie monopolowym Góralski Kac w Zakopanem, który oferuje szeroki wybór takich alkoholi regionalnych, jak bimber, nalewki regionalne, piwa kraftowe, czy herbaty góralskie. 

Jak produkuje się śliwowicę?

Choć typowy przepis na śliwowicę jest powszechnie znany, to każdy z producentów stosuje swoje własne receptury.  Śliwowica powstaje z miazgi wyselekcjonowanych śliwek węgierek pozbawionych pestek, bardzo często z kilkunastoprocentowym dodatkiem owoców z pestkami. Tak przygotowaną miazgę poddaje się kilkunastodniowej fermentacji spontanicznej. Następnie zacier destyluje się jednokrotnie, by otrzymać śliwowicę o zawartości alkoholu ok. 50 do 60%. Przy podwójnej destylacji zawartość alkoholu wzrasta nawet ponad 70%. Niektórzy producenci poddają śliwowicę kilkuletniemu leżakowaniu w dębowych beczkach.