Kremacja a inhumacja - porównanie metod pochówku

Organizacja pogrzebu – biorąc pod uwagę ogromny smutek towarzyszący śmierci ukochanej osoby – nie należy do zadań łatwych, bywa wręcz ciężarem. Dopilnowanie ogromnej liczby kwestii w tak trudnym momencie, może się wydawać ponad nasze siły. Rzeczą, którą między innymi należy wziąć pod uwagę jest odpowiednia forma pochówku. W poniższym – miejmy nadzieję pomocnym – tekście postaramy się porównać klasyczną  inhumację z coraz popularniejszą kremacją.

Obowiązkiem leżącym po stronie rodziny zmarłego, jest zaplanowanie godnej i podniosłej uroczystości, będącą ostatnia posługą. Jeśli osoba, którą żegnamy nie zadeklarowała za życia, czy woli być pochowana w sposób tradycyjny, czy też poddana spopieleniu, podjęcie owej decyzji spada tym samym na rodzinę. Druga opcja, wymagać będzie pisemnej zgody, dostarczonej wraz z pozostałymi dokumentami do wybranego domu pogrzebowego. Jednym z bardziej doświadczonych w tym zakresie przedsiębiorstw, jest mający siedzibę w Gdyni, zakład pogrzebowy "Concordia", służący pomocą w czasie załatwiania wszelkich – nie tylko formalnych – spraw związanych z ciałopaleniem.

Pochówek tradycyjny

Inhumacja, czyli najbardziej rozpowszechniona w naszym kraju forma pochówku, ma swoje niezaprzeczalne atuty, które powodują, że w momentach zawahania rodziny decydują się być wierne tradycji. Klasyczny pochówek bowiem, nie budzi kontrowersji, czy sensacji, pozwalając na spokojne uczestnictwo w pogrzebie, bez wywoływania dodatkowych – i niepotrzebnych – emocji wśród głęboko wierzących żałobników. Wynika to ze znajomości, przez wszystkich, procedury, według której odbywa się pożegnanie oraz ze stanowiska Kościoła katolickiego, który choć dopuszcza kremację, to jednak czyni to dosyć niechętnie. Nadmieńmy też, że jedną z zalet inhumacji jest możliwość postawienia dużego, eleganckiego nagrobka, który dla wielu będzie zdecydowanie najlepszą formą upamiętnienia.

Względy finansowe

O przeprowadzeniu kremacji bardzo często decydują względy finansowe – to między innymi uszczuplony w ostatnich latach zasiłek pogrzebowy sprawia, że coraz przychylniej patrzymy na tę opcję. Jest ona w końcu trochę tańsza, niż opisana wyżej metoda grzebania zwłok.

Kremacja

W przypadku spopielania, istnieje zalecany przez duchownych sposób żegnania bliskich, przewidujący, że w pierwszej kolejności – nad trumną z ciałem – odprawiona powinna zostać msza święta. Dopiero później nastąpić może proces palenia, a na końcu zaś złożenie urny w grobie lub kolumbarium. Zasady te – jak to zwykle bywa – podlegają pewnym wyjątkom. Prawo kanoniczne toleruje dwie sytuacje, w związku z którymi możliwe będzie odprawienie nabożeństwa nad prochami zmarłego.

Pierwszy z nich skupia się na sytuacji, gdy śmierć nastąpiła poza granicami naszego kraju, co wiązać się może z wielkimi kosztami sprowadzania trumny, w przeciwieństwie do niezajmującej wiele miejsca urny. Drugi przypadek zachodzi wtedy, kiedy rodzina w celu uczestnictwa w ostatnim pożegnaniu, musi przebyć wiele kilometrów, w związku z czym, trudno o jej obecność na liturgii, a także – odbywającym się po jakimś czasie – złożeniu szczątków w miejscu spoczynku. Wymaga to bowiem znacznych środków, jakie należy przeznaczyć na pobyt.

Przebieg procesu spopielania

Podstawowe zabiegi pielęgnacyjne, którym zawsze poddawany jest zmarły, mają miejsce także przy kremacji. Odchodzi co prawda balsamowanie, lecz nakładanie makijażu, czy też specjalne ubieranie zwłok nadal występuje. Ciało, przewiezione do spopielarni i umieszczone – ze względów bezpieczeństwa – w specjalnej trumnie, wprowadzane jest do, rozgrzanego do temperatury 800 stopni Celsjusza, pieca. Pozostaje ono tam około godziny, a następnie – tak powstałe prochy zostają przeniesione do dedykowanej komory, w której zostaną odpowiednio ostudzone. Po tym etapie, szczątki ulegają jeszcze rozdrobieniu, by finalnie znaleźć się w urnie.