Czy pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikom odzież roboczą?

Odzież robocza musi być dostarczana pracownikom w sposób nieodpłatny, co wynika z zapisów Kodeksu Pracy. Odzież pozostaje własnością pracodawcy, a to oznacza, że po wygaśnięciu stosunku pracy musi zostać zwrócona. Warto jednak wiedzieć, że regulacje te mają zastosowanie w kilku podstawowych sytuacjach — istnieją wyjątki i nie zawsze odzież robocza jest konieczna.

Kiedy pracodawca musi zapewnić odzież roboczą?

Odzież i obuwie robocze powinno być dostarczane przez pracodawcę w sytuacji, gdy istnieje ryzyko uszkodzenia lub znacznego zabrudzenia odzieży pracownika albo gdy na stanowisku pracy występują czynniki, które mogą powodować zagrożenie dla zdrowia. Warto przy tym rozróżnić dwa podstawowe pojęcia. Odzież robocza z definicji ma jedynie chronić przed zabrudzeniami i zniszczeniem odzieży cywilnej a odzież ochronna stanowi środek ochrony indywidualnej przed zagrożeniami dla zdrowia lub życia. Inne wymogi stawia się na przykład odzieży spawalniczej a inne ubraniom w warsztacie samochodowym, ponieważ czynniki szkodliwe są całkowicie odmienne.

Wybór odzieży roboczej zależy występujących na danym stanowisku pracy zagrożeń i wykorzystywanych technologii. Ubrania robocze powinny przede wszystkim chronić i zapewniać wysoki komfort podczas wykonywania różnych prac. Producentem odzieży roboczej jest firma WEGA, która dysponuje własnym parkiem maszynowym oraz wykorzystuje najlepsze gatunkowo tkaniny pochodzące od polskich i europejskich wytwórców. Na odzieży może zostać naniesiony nadruk lub haft z logo firmy.

Co ile przysługuje odzież robocza?

Zasadniczo przepisy BHP nie regulują kwestii związanych z częstotliwością wymian kompletu odzieży – wszystko zależy od indywidualnych ustaleń i warunków pracy. Ważne jest określenie używalności odzieży w kontekście występujących na stanowisku pracy czynników. Używalność zależy od rodzaju stroju i jakości materiału. Nie bez znaczenia pozostaje stopień zabrudzeń i wykorzystywane podczas prac technologie. Zwykle stosuje się zasadę, że odzież jest wymieniana wtedy, gdy przestaje spełniać funkcje ochronne lub użytkowe, a jej naprawienie nie jest możliwe.

Pracodawca zobowiązany jest do prania, konserwacji i naprawiania stroju. W praktyce przedsiębiorstwa nawiązują współpracę z firmami zewnętrznymi lub obciążają tymi obowiązkami pracownika, który otrzymuje stosowny ekwiwalent pieniężny. Zwrot kosztów przysługuje także wtedy, gdy pracownik korzysta z własnej odzieży roboczej, przy czym kwota wypłaty powinna pokrywać aktualne ceny zakupu.