Ciekawa historia kielichów w liturgii chrześcijańskiej

W Kościele katolickim od dawna kielich mszalny uznawany był za podstawowe naczynie liturgiczne. Tak też jest to dziś. Calix sacrificus obok pateny i ampułek stanowi nieodzowny element każdej mszy świętej. Poznaj ciekawą historię kielichów w liturgii chrześcijańskiej. Dowiedz się, z jakich materiałów najczęściej wykonuje się ten przedmiot oraz jak powinien być on zdobiony.

Czym jest kielich w liturgii chrześcijańskiej? – wprowadzenie do historii

Kielich mszalny to podstawowe naczynie liturgiczne, które od początku dziejów chrześcijaństwa pełni ważną funkcję w nabożeństwie. Do dziś używa się go bowiem w czasie każdej liturgii. W pucharze znajduje się konsekrowane wino, które podczas trwania eucharystii przeistacza się w Krew Pańską.

Słowo „kielich” pochodzi ze Starego Testamentu. Początkowo kielichy mszalne produkowało się z ceramiki lub z drewna. W późniejszych wiekach chrześcijaństwa, wytwarzano je z kamienia, szkła lub onyksu. Przed stosowaniem materiałów szlachetnych podjęto próby rzeźbienia pucharów eucharystycznych z brązu i miedzi.

Po Synodzie, jakże ważnym dla religii chrześcijańskiej zebraniu duchownych – zabroniono wytwarzania kielichów eucharystycznych z kamieni, szkła i drewna. Te surowce nie nadawały się do pełnienia tak ważnej dla Kościoła i nabożeństwa funkcji, ponieważ w miejscach ubytków lub złamań wchłaniały wino.

Kielich mszalny – z czego się go wykonuje?

Każde naczynie liturgiczne ma odpowiednią symbolikę. Ważny jest nie tylko sam atrybut, ale i słowa kapłana, przez które zawartość kielicha eucharystycznego ulega Przeistoczeniu. Ze względu na te czynności, kielich kościelny powinien być wykonany z materiałów szlachetnych. Przedmiot ten nie może też przepuszczać płynów.

Pozłacane kielichy liturgiczne można zakupić m.in.  w M&G Pracowni Brązowniczej przy Parafii św. Marcina w Konarzewie.

Na przestrzeni wieków wygląd kielicha w liturgii chrześcijańskiej nieco ewoluował. Zmiany dotyczą materiałów, z których początkowo był wykonywany. Kiedyś wytwarzano go ze złota lub srebra, co zapobiegało korozji.

Obecnie kielichy wyrabia się także z mosiądzu. W przypadku tworzenia pucharów z innych surowców, konieczne jest złocenie wnętrza czary. Jest to zasada, której przestrzega się od czasów średniowiecza. Ma ona swoje odzwierciedlenie w ważnym instytucjonalnym dokumencie kościelnym – Ogólnym wprowadzeniu do Mszału Rzymskiego. Budowa przedmiotu sakralnego nie uległa transformacji. Każdy kielich liturgiczny składa się bowiem z trzech części, a są nimi: stopy, trzon oraz czary.