Bezzębie i co dalej?

Bezzębie jest to całkowity bak naturalnych zębów w szczęce, żuchwie lub w obu łukach jednocześnie. W sytuacji, kiedy pacjentowi pozostało kilka własnych, naturalnych zębów mówi się o bezzębiu częściowym. Brak zębów może prowadzić do poważnych zaburzeń w funkcjonowaniu organizmu, dlatego im szybciej pacjent podejmie decyzję o leczeniu bezzębia, tym lepiej.

Poza oczywistymi względami estetycznymi, istnieje szereg powodów zdrowotnych, dla których bezzębie należy leczyć i jak najszybciej doprowadzić do rekonstrukcji zębów. Brak nawet kilku zębów może prowadzić do nieodwracalnych zmian w jamie ustnej. Następuje zanik kości i tkanek miękkich, pozostałe zęby przechylają się i przesuwają, są także nadmiernie obciążone, co może skutkować ich osłabieniem i uszkodzeniami. Bezzębie prowadzi także do zwyrodnień stawów skroniowo-żuchwowych, mogą pojawić się bóle karku, szyi i migreny. Oprócz tego występują poważne trudności w odżywianiu i problemy z trawieniem.

Odbudowa uzębienia

Do niedawna głównym rozwiązaniem na problem bezzębia były wyjmowane protezy. Przez stulecia nie było dla nich żadnej alternatywy. Wszystko zmieniło się, kiedy pojawiły się implanty. Oczywiście protezy nadal są stosowane, jednak ich używanie łączy się z dyskomfortem – zarówno fizycznym, jak i psychicznym – związanym z wypadaniem i przesuwaniem się protez mocowanych za pomocą klejów. Jak mówi ekspert z kliniki Uram-Med z Wrocławia:

– Implantologia otworzyła całkiem nowe możliwości leczenia bezzębia. To jedna z najskuteczniejszych i najtrwalszych metod uzupełniania brakującego uzębienia, a implanty stomatologiczne są jedynym, pełnowartościowym substytutem zęba. Odbudowa uzębienia za pomocą implantu polega na wszczepieniu sztucznego korzenia zębowego, wykonanego z tytanu – materiału bardzo dobrze tolerowanego przez nasz organizm.

Aby odbudować bezzębie implanty wszczepia się w szczęce i żuchwie, a następnie osadza na nich protezy. Można to zrobić na dwa sposoby:

• z zastosowaniem protezy stałej – uzupełnienie jest niewyjmowalne, co pozwala w zasadzie zapomnieć o posiadaniu sztucznych zębów. Implantolog wszczepia co najmniej 4 implanty w żuchwie i 6 w szczęce pacjenta, który otrzymuje początkowo tymczasową nakładkę protetyczną. Po wygojeniu i zrośnięciu implantów ze szczęką, co zazwyczaj ma miejsce po około 6 miesiącach, do implantów mocowane są łączniki, na których osadzana jest proteza stała.
• z protezą ruchomą – uzupełnienie może być wyjmowane, co ułatwia jej czyszczenie i higienę jamy ustnej. Do założenia protezy ruchomej niezbędne jest wszczepienie minimum 2 implantów w szczęce dolnej i 4 w żuchwie. Na nie, po wygojeniu, zakłada się belkę lub łączniki, które mocują protezę ruchomą.

Najbardziej korzystne rozwiązanie to proteza stała, która nie tylko jest najbardziej estetyczna, ale w porównaniu do pozostałych rozwiązań daje także najlepsze funkcje żucia i gryzienia – siły żucia przenoszone są poprzez implanty na kość wyrostka zębodołowego dokładnie tak, jak ma to miejsce w przypadku zębów własnych. Zminimalizowane lub całkowicie wyeliminowane zostają zaniki kości i tkanek miękkich.